Walddorf - Olszynka
Olszynka, to dzielnica Gdańska, leżąca na południowym-wschodzie miasta. Teren ten wchodzi w skład Żuław Wiślanych, powstałych poprzez nanoszenie osadów w miejsce dawnej zatoki morskiej. Tereny te wyróżniają się specyficznymi warunkami wodnymi, glebowymi i klimatycznymi. Z uwagi na depresyjny charakter tereny te były czesto zalewane i podtapiane. Chroniące przed powodziami wały, zaczęto sypać w XIII wieku, w czasach Świetopełka. Wiadomości pisane, napływające od wieku XIV, potwierdzają istnienie łąk i lasów.

Walddorf 1807 Walddorf  1918 Walddorf-Olszynka  1912



Pierwsze wzmianki o zagospodarowywaniu Olszynki, pochodzą z 1615 roku. Wtedy to, sporządzony został plan, obejmujący 2200 hektary terenu Urzędu Budowlanego, którego autorem był mierniczy, miejski profesor Piotr Krüger. W 1618 roku założono rejestr czynszów czterech wsi tego Urzędu; Wielkiej Wsi Leśnej, Małej Wsi Leśnej, Nowej Wsi i Płoni. Wieś Leśna, to dzisiejsza Olszynka. Już od samego początku dzielnica dzieliła się na Wielką i Małą Osadnictwo Wielkiej Olszynki skupiało się przy trzech, przeprowadzonych wowczas wygonach (niem. Trift), czyli biegnących wzdłuż rowów odwadniających drogach, którymi prowadzono bydło na pastwiska. Historyczne wygony to dzisiejsze ulice: Zawodzie (Obere Trift), Modra (Mittlere Trift) oraz Łanowa (Untere Trift). Mała Olszynka natomiast powstała w XVII wieku na miejscu wyciętego lasu nad Motławą, wzdłuż nowo założonej drogi, obecnej ulicy Olszyńskiej. Rejestr Urzędu Budowlanego obejmował wówczas na tym terenie 100 ponumerowanych działek.W 1640 roku na Małej Olszynce, stały dwa wiatraki i dwa ogrody. Na Wielkiej - nieliczne gospodarstwa przy środkowym i Dolnym Wygonie; 201 ha użytkowali rzeżnicy. Już przed II wojną światową Olszynka podzielona była na Olszynkę Małą (Klein Walddorf) i Olszynkę Wielką (Gross Walddorf). Na Małej Olszynce w 1773 r. przy głównej drodze, (obecnie ul. Olszyńska) była już gęsta zabudowa. Zasiedlenie wygonów Wielkiej Olszynki było znacznie rzadsze.

Z książki "Geschichte des Danziger Stadhaushalts"

Durch die Umwallung der Stadt wurde im 17 Jahrhundert ein Teil von Walddorf abgetrennt und zum Festungsgebiet gezogen.

W zdaniu tym zawarta jest informacja o odłączeniu części terenu Olszynki (Walddorf), która została przejęta przez (Festungsgebiet) teren umocnień obronnych miasta. O tym fakcie z pewnością nikt by nie wspomniał, ale gdy chodziło o pieniądze (podatek od gruntów) zostało to odnotowane. I tu powstaje pytanie dokąd sięgała wieś Walddorf i jak duży teren został przyłaczony do miasta. Mówimy o czasie kiedy nie było Dolnego Miasta, więc czyja była to ziemia. Nie można wykluczyć, że teren ten miał pod swoją opieką Urząd Budowlany (Bauamt) i w registrze figurował jako wieś Walddorf.


Krzysztof Wasilewski Forum Dawny Gdańsk
Nazwa Walddorf jest z pewnością bardzo stara - z okresu gdy tamtejsze lasy (Wald) jeszcze nie zostały wycięte. Czy były jeszcze gdy w 1378 r. Główne Miasto Gdańsk otrzymywało przywilejem "patrymonium"?

Długokęcki napisał:
...Zaczynały się one (granice patrymonium) w miejscu, w którym Łacha Brensa wpływa do (starej) Motławy, skąd biegła w kierunku Roselache i dalej wzdłuż tej Łachy do innej, zwanej Snur (końcowy odcinek Czarnej łachy), przy czym oba cieki nie miały ze sobą połączenia. Następnie Czarną Łachą do Małej Motławy i Motławy, a następnie wzdłuż lewego brzegu tej ostatniej do ujścia Łachy Brensa...
Możliwe, że całe to patrymonium nazywane było Walddorf. Dopiero w 1576 r. z końcówki Brensy (Bersen) i dwóch zastoisk utworzono Nową Motławę. Wynika z tego, że nie tylko tereny Dolnego Miasta, ale i Długie Ogrody, Wyspa Spichrzów i tereny na północ i wschód od Olszynki też należały do Walddorf.

Olszynka ul.Szarotki 1933-36r.(Walddorf Edelweißstraße)



Nieodłącznym elementem krajobrazu Olszynki przez wiele dziąsiatek lat, była kolejka wąskotorowa. Kolej wąskotorowa w Gdańsku, oficjalnie pojawiła się 17 sierpnia 1905r., kiedy dokonano uroczystego otwarcia dworca Gdańsk Wąskotorowy (Klein Bahnhof). Dworzec mieścił się przy dzisiejszej ulicy Zawodników (An der Kampfbahn). Trasa wąskotorówki biegła przez Olszynkę , na wysokości nastawni Gdańsk-Piaski przecinała tory kolejowe i podążała w kierunku Wyspy Sobieszewskiej. Na Wyspeę, wjeżdźała mostem nad śluzaą w Przegalinie. W Świbnie żadowana była na prom kolejowy przez Wisłę. Po przebyciu Wisły, podążała dalej, nawet do Nowego Dworu.








W 1933 roku, Olszynka wcielona została do obszaru miejskiego w niezmienionej formie podziału terenu. Podczas wojny, obie częścici Olszynki nazywane były również Bürgerwalde. Po wojnie ustalono nowy podział administracyjny miasta. Obie częścici połączono w jedną o nazwie Olszynka. Do tego czasu część Olszynki, szczególnie tej Wielkiej, rozwijała się jako tereny rolnicze. Na żyznej żuławskiej glebie uprawiano zboża, buraki cukrowe, warzywa. Z czasem dzielnica ta stała sie; spichlerzem żywności dla Gdańska. Kolejne pokolenia mieszkańców rozbudowywały gospodarstwa, budując szklarnie. Olszynka jest niezwykłą dzielnicą. Spotkać tu można czaple i bażanty.Po polach biegają zające i lisy. Stada kuropatw latają nad polami, a miłośnicy we;ędkowania mają nad brzegami Motławy swoje ulubione mejsca. Tutaj, w ramionach Motławy i jej opływu, zachowały się stare domy, wiejskie pejzaże. Jest to miejsce, oferujące spotkanie z żuławskim krajobrazem i bliski kontakt z naturą. Obecnie Olszynka zajmuje powierzchnię 8 km2 i mieszka tu około 3 tysiące 400 osób. Obok osiedli mieszkaniowych, głownie starszego typu, znajduje się tu kolejowa stacja rozrządowa i nadal duża ilosść ogrodków działkowych.Olszynka przez wiele dziesiątek lat odsunięta i zapomiana, rządząca sie swoimi prawami, czeka na szansę rozwoju. Doskonałe położenie dzielnicy daje gwarancję, że jej czas nadejdzie. Rozwój Gdańska pójdzie w kierunku połnocno-wschodnim. Jest to tylko kwestia czasu.

ul.Niwki lata 50-te ( Paetowstraße )



Liczba mieszkańców na przestrzeni lat







Miro